De Feniciërs kwamen in de 8e eeuw voor Christus naar de kust van Andalusië, en stichtten zo ook Salobreña. Door hen werd het dorp Selambina genoemd. In de 6e eeuw voor Christus is dit overgenomen door de Romeinen, die het dorp Segalvina noemden. De berg in Salobreña was een strategisch goede plek omdat er vanaf daar vrij uitzicht op zee is. En dat niet alleen, aan de andere kant heb je ook ver zicht landinwaarts. De belangrijkste economische activiteiten in die tijd waren landbouw (vooral suikerriet), veeteelt, visserij en aardewerk. 

In 711 kregen de moren de overhand. Zij gaven het dorp de naam Shalubanya. De Moren gebruikten het kasteel dat boven op de berg in Salobreña staat voor 2 doeleinden. Een deel van het kasteel werd gebruikt als gevangenis voor de welgestelde Moorse gevangenen. Zo schijnen hier een aantal sultans vast te hebben gezeten. Het andere deel van het kasteel werd gebruikt als zomerverblijf voor de Nasridische heersers (die heersten over Granada en woonden in het Alhambra Granada).

In 1489 werd het kasteel veroverd door de Christenen en in 1490 kregen de Christenen weer de macht in Salobreña, maar pas in 1568 werden de Moren echt verdreven. Het kasteel werd door de Christenen nog tot in de 18e eeuw gebruikt als militaire vesting. In de 19e eeuw bereikte de suikerrietteelt een hoogtepunt. In La Caleta staat een suikerfabriek, gebouwd in 1861. Deze is vele jaren gebruikt om rietsuiker uit de omgeving van Salobreña te verwerken. De fabriek zette het suikerriet om in suiker, honing en alcohol. Het is de enige suikerfabriek in Europa die meer dan een eeuw heeft gewerkt, maar helaas is hij in 2006 gesloten. 

Salobreña kreeg steeds minder een militair karakter en vanaf 1950 vond er stadsuitbreiding plaats, omdat de plaats steeds populairder werd om te wonen. De overblijfselen van de stadsmuren moesten hiervoor worden vernietigd. Vandaag de dag wordt er in het gebied nog steeds veel verbouwd, vooral suikerriet, avocado’s en mango’s. Ook breidt Salobreña qua woongelegenheden nog steeds uit. Een mooi voorbeeld hiervan is het in 2019 opgeleverde Oasis de Salobreña 😉